Czarne dziury to obszary w kosmosie o niewiarygodnie silnym przyciąganiu grawitacyjnym, z których nic, nawet światło, nie może uciec. Wywodzą się z ogólnej teorii względności Alberta Einsteina i występują w różnych rozmiarach, a ich masa określa ich siłę i wpływ. Gwiezdne czarne dziury powstają, gdy masywne gwiazdy zapadają się, podczas gdy supermasywne czarne dziury znajdują się w centrach większości galaktyk, w tym naszej. Pomimo ich natury wychwytującej światło, naukowcy byli w stanie wywnioskować ich obecność na podstawie ich wpływu grawitacyjnego na otaczającą materię i światło. Ostatnio pierwszy bezpośredni obraz supermasywnej czarnej dziury został uchwycony przez Teleskop Horyzontu Zdarzeń, co nadal stanowi wyzwanie dla naszego rozumienia wszechświata.
Betelgeza to czerwony nadolbrzym znajdujący się w gwiazdozbiorze Oriona, który jest jedną z największych i najjaśniejszych gwiazd widocznych z Ziemi. Zbliża się koniec swojego cyklu życia, wyczerpał swoje podstawowe paliwo wodorowe i zaczął łączyć hel w cięższe pierwiastki i uważa się, że jest prekursorem genialnej supernowej. Astronomowie wykorzystali różne techniki do badania cech powierzchni Betelgeuse, zmian temperatury i innych właściwości, a pod koniec 2019 i na początku 2020 roku doszło do niezwykle znaczącego pociemnienia. Doprowadziło to do spekulacji, że może być na skraju przemiany w supernową, a badanie jej ostatecznego wybuchu dostarczy cennych informacji na temat późnych etapów ewolucji gwiazdy.